مدت جوجه کشی: 18 الی 21 روز

دمای جوجه کشی: 37.2 الی 37.5 سانتی‌گراد

مقاومت به بیماری: بله 

سازگاری آب و هوایی: گرم و معتدل 

هدف پرورش: زینتی

فضای پرورش: خانگی

خصوصیات ظاهری و رفتاری شاه طوطی

شاه طوطی یک پرنده طناب‌دار از راسته طوطی‌سانان و تیره طوطیان سبز است. این پرنده به نام‌های طوطی اسکندر یا طوطی بزرگ اسکندر نیز شناخته می‌شود. طول این پرنده از سر تا انتهای دم حدود 60 سانتی‌متر است و رنگ اصلی آن سبز است. شاه طوطی‌ها در صورتی که از سنین پایین تحت تربیت انسان قرار گیرند، توانایی یادگیری واژه‌ها و سخن گفتن پیدا می‌کنند. این استعداد در همه طوطی‌سانان وجود دارد، اما در شاه طوطی به شکل بارزی مشاهده می‌شود. یکی از ویژگی‌های بارز شاه طوطی‌های نر، طوق مشکی رنگی است که از زیر گردن به سمت قسمت پشتی کشیده می‌شود و به طوق صورتی رنگ متصل می‌گردد.

شاه طوطی در ابتدا یک پرنده وحشی بود که نخستین بار توسط مردم هندوستان اهلی شد و سپس به دیگر نقاط جهان انتقال یافت. به دلیل مقاومت این پرنده در برابر شرایط جغرافیایی مختلف، می‌توان آن را در مناطق گوناگون جهان پرورش داد. شاه طوطی‌ها در خانه‌ها به خوبی زندگی می‌کنند و از شرایط جوی مختلف تأثیر نمی‌پذیرند. عمر متوسط شاه طوطی بین 25 تا 30 سال است، اما در شرایط مناسب و تغذیه صحیح، این پرنده می‌تواند تا 40 سال نیز عمر کند. تغذیه مناسب و محیط سالم بر طول عمر شاه طوطی تأثیرگذار است. عدم رعایت نکات بهداشتی و تغذیه نادرست می‌تواند به مشکلاتی مانند سوءتغذیه و بیماری منجر شود. دم شاه طوطی بخش عمده‌ای از طول بدنش را تشکیل می‌دهد که در شاه طوطی‌های نر، این دم بلندتر و نشان‌دهنده سلامت و ژن خوب پرنده است. همچنین، جنسیت شاه طوطی از طریق طوق مشکی و صورتی مشخص می‌شود که تنها در نرها ظاهر می‌شود.

ویژگی‌های رفتاری شاه طوطی

شاه طوطی‌ها بسیار باهوش و عاطفی هستند و به شدت به صاحبان خود وابسته‌اند. این پرنده‌ها معمولاً در محیط خانه، خصوصاً در میان اعضای خانواده، وابستگی شدیدی به کسانی که با آن‌ها وقت می‌گذرانند پیدا می‌کنند. این وابستگی به حدی است که شاه طوطی‌ها حتی در صورت عدم دیدار با صاحبانشان برای مدت کوتاهی، دچار بی‌تابی می‌شوند. بنابراین، قبل از نگهداری شاه طوطی، باید اطمینان حاصل کنید که قادر به مراقبت از آن به طور دائمی خواهید بود. بهتر است که این پرنده را از جوجگی به خانه بیاورید تا راحت‌تر آموزش ببیند و کلمات را یاد بگیرد. شاه طوطی‌ها نیاز به فضای آزاد برای جست و خیز دارند، بنابراین نمی‌توان آن‌ها را تمام روز در قفس نگه داشت. آن‌ها به بازی و تعامل اجتماعی نیاز دارند و در صورت عدم توجه ممکن است دچار افسردگی شوند.

این پرندگان همچنین زمانی که عصبانی یا ترسیده باشند، ممکن است به دیگران گاز بزنند. در این مواقع نباید به آن‌ها دست بزنید، زیرا شاه طوطی‌ها از این کار متنفرند و ممکن است با بدن خود مشغول به پر کردن خود از عصبانیت شوند. طوطی‌ها در صورتی که به شرایط جدید عادت نکنند یا نیاز به جفت‌گیری داشته باشند، ممکن است رفتارهای تهاجمی از خود نشان دهند. پیش از نگهداری یک شاه طوطی، لازم است که اطلاعات کافی در مورد ویژگی‌های رفتاری این پرنده به دست آورید.

خواستگاه و محل پیدایش شاه طوطی

شاه طوطی در مناطق مختلف آسیا از جمله هند، سریلانکا، نپال، بوتان، بنگلادش، برمه، تایلند، لائوس و ویتنام پراکنده است. این پرنده در حال حاضر در خطر انقراض قرار دارد و باید در نگهداری و تولید مثل آن کوشا باشیم. شاه طوطی حدود 3000 سال پیش توسط مردم هند اهلی شد و در دوران‌های گذشته، تنها افراد ثروتمند قادر به نگهداری آن بودند. این پرنده معمولاً به پادشاهان و مقامات ارشد هدیه می‌شد. در یونان نیز اولین کسانی که به تربیت و پرورش شاه طوطی پرداختند، جانشینان اسکندر مقدونی بودند. از آن زمان، شاه طوطی در بسیاری از نقاط جهان گسترش یافت.

زیرگونه‌های مختلف شاه طوطی

شاه طوطی نپال، شاه طوطی برمه، شاه طوطی سیامی، شاه طوطی معمولی و شاه طوطی آندامان از جمله زیرگونه‌های شناخته شده این پرنده هستند. تفاوت اصلی بین نر و ماده شاه طوطی، طوق مشکی و قرمز روشن (صورتی) است که در نرها دیده می‌شود.

تغذیه شاه طوطی

غذای اصلی شاه طوطی شامل دانه‌ها و بذرها است. اگرچه شاه طوطی‌ها علاقه به خوردن آجیل دارند، ولی این خوراکی‌ها بیشتر برای تقویت یادگیری و به عنوان تشویقی استفاده می‌شوند. انواع بذر، میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، پلت‌های مخصوص طوطی سانان و کنسانتره‌های خاص برای این پرنده مفید است.

جفت‌گیری و تولید مثل شاه طوطی

شاه طوطی‌ها هر سال دو نوبت جفت‌گیری دارند و در هر دوره تخم‌گذاری ۳ تا ۶ تخم می‌گذارند. پس از پایان تخم‌گذاری، ماده به مدت ۲۸ روز روی تخم‌ها می‌خوابد تا جوجه‌ها به دنیا بیایند. در این دوره، مادر تمام مسئولیت نگهداری و تغذیه جوجه‌ها را بر عهده دارد. پس از به دنیا آمدن جوجه‌ها، پرنده مادر غذا را از خودش می‌خورد و آن را به صورت سرلاکی به جوجه‌ها می‌دهد.

جوجه‌کشی از تخم نطفه دار شاه طوطی

برای جوجه‌کشی از تخم‌های نطفه دار شاه طوطی در منزل، به یک دستگاه جوجه‌کشی نیاز دارید. دستگاه باید تنظیمات دقیقی برای دما و رطوبت داشته باشد. طول دوره جوجه‌کشی از تخم شاه طوطی ۲۸ روز است که به دو مرحله تقسیم می‌شود: دوره ستر که ۲۵ روز طول می‌کشد و دوره هچر که ۳ روزه است. در این مدت، تخم‌ها باید مرتب چرخانده شوند تا نطفه به جوجه تبدیل شود.

محل نگهداری شاه طوطی

شاه طوطی‌ها به دلیل نیاز به فضای زیاد، نمی‌توانند در حیاط یا باغ نگهداری شوند. بهترین گزینه برای نگهداری آن‌ها در منزل است. برای این کار باید یک قفس بزرگ و مناسب تهیه کنید. قفس باید از جنس قابل شستشو باشد و محیط آن باید آرام و دور از هیاهو باشد تا پرنده دچار استرس نشود. برای تأمین رطوبت کافی در محیط، می‌توان از دستگاه بخور استفاده کرد.

دمای مناسب: بین ۵۳ تا ۵۹ درجه فارنهایت (حدود ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد). دمای بالا باعث رشد جنین پیش از موعد و دمای پایین موجب انجماد می‌شود.

رطوبت مناسب: بین ۷۵ تا ۸۵ درصد. رطوبت پایین می‌تواند سبب خشک شدن محتویات تخم شود.

مدت زمان نگهداری: حداکثر ۷ روز. نگهداری طولانی‌تر باعث کاهش کیفیت تخم و افت قابلیت جوجه‌کشی می‌شود.