مدت جوجه کشی:حدود ۲۳ تا ۲۴ روز

دمای جوجه کشی: درجه سانتی‌گراد

مقاومت به بیماری:

سازگاری آب و هوایی:

هدف پرورش: آموزشی و نمایشی

فضای پرورش: خانه

طوطی ملنگو: خصوصیات، گونه‌ها و تولیدمثل

طوطی ملنگو (Ring-necked Parakeet) یکی از گونه‌های محبوب و زیبا در میان پرندگان زینتی است که به دلیل ظاهر جذاب و توانایی یادگیری صحبت، جایگاه ویژه‌ای در بین علاقه‌مندان به پرورش پرندگان خانگی دارد. این پرنده به دلیل داشتن طوق خاص در جنس نر، گاهی با نام طوطی طوق صورتی نیز شناخته می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری طوطی ملنگو

1. رنگ بدن:
   طوطی ملنگو عمدتاً به رنگ سبز روشن است. برخی از نژادهای خاص آن ممکن است دارای رنگ‌های متفاوت باشند.

2. طوق گردن:
   جنس نر پس از بلوغ دارای طوقی مشکی در قسمت جلوی گردن و طوقی صورتی‌رنگ در پشت گردن می‌شود. این طوق یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌های ظاهری بین نر و ماده است.

3. ابعاد:

   • طول کلی بدن: حدود ۴۰ سانتی‌متر از سر تا انتهای دم.
   • طول بال‌ها: بین ۱۵ تا ۱۷.۵ سانتی‌متر.

4. تفاوت‌های جنسیتی:

   • جنس نر: جثه بزرگ‌تر، طوق گردن مشخص، پرهای مرتب و براق.
   • جنس ماده: فاقد طوق گردن و دارای پرهایی با ظاهری ساده‌تر و جثه کوچک‌تر.

گونه‌های مختلف طوطی ملنگو

طوطی ملنگو به چهار زیرگونه تقسیم می‌شود که بر اساس محل زندگی آن‌ها به دو گروه اصلی آسیایی و آفریقایی دسته‌بندی می‌شوند:

1. زیرگونه‌های آسیایی:

   • ملنگو هندی: جثه‌ای بزرگ‌تر با منقاری قرمز روشن.
   • ملنگو بورآل: مشابه ملنگو هندی ولی با تفاوت‌های ظریف در رنگ و اندازه.

2. زیرگونه‌های آفریقایی:

   • ملنگو آفریقایی: بدنی کشیده‌تر، دم بلندتر و منقار قرمز تیره.
   • ملنگو آبسینیان: جثه کوچک‌تر با ویژگی‌های مشابه سایر زیرگونه‌های آفریقایی.

خرید تخم نطفه دار طوطی ملنگو در زیر نژاد های مختلف به صورت تضمینی از شرکت اروم جوجه مقدور می باشد.

خصوصیات ظاهری و رفتاری طوطی ماکائو هایسینث

طوطی هیاسینث یا همان طوطی آبی سنبلی، یکی از زیرگونه‌های طوطی ماکائو است که علی‌رغم ساده بودن رنگ‌هایش، زیبایی خاصی دارد. تمام بدن این پرنده به رنگ آبی تیره پوشیده شده و اطراف چشمانش یک خط زرد رنگ و همچنین در زیر منقار نیز خطی زرد رنگ به چشم می‌خورد. چشمان این طوطی سیاه رنگ بوده و منقار آن به رنگ زغالی است. پاهای آن خاکستری رنگ بوده و ناخن‌هایش به رنگ منقار است. طوطی ماکائو هیاسینث از نظر وزن در میان زیرگونه‌های خود سنگین‌ترین است و در میان پرندگان پروازی، از نظر وزن به عنوان یکی از سنگین‌ترین‌ها شناخته می‌شود. البته گونه‌ای به نام "کاکابو" در آفریقا وجود دارد که از پرندگان بی‌پرواز بوده و وزنی بیشتر از طوطی ماکائو هیاسینث دارد. وزن این طوطی در حدود 1.5 تا 2 کیلوگرم و طول بدن آن به یک متر می‌رسد. عرض بال‌های این پرنده نیز 39 سانتی‌متر است. طول هر بال آن بین 388 تا 425 میلی‌متر است. در این زیرگونه، تفاوت میان جنس نر و ماده به قدری کم است که تشخیص آن‌ها کار سختی است و تنها تفاوت جزئی در اندازه و باریک‌تر بودن جنس ماده وجود دارد.

محل زندگی و پراکندگی طوطی ماکائو آبی سنبلی

این طوطی برخلاف بسیاری از دیگر طوطی‌ها که بومی آفریقا یا آسیای شرقی هستند، در جنوب قاره آمریکا و جنگل‌های آمازون زندگی می‌کند. طوطی ماکائو هیاسینث بیشترین پراکندگی را در سه منطقه دارد: اول در شرق کشور بولیوی، سپس در شمال شرقی پاراگوئه و در نهایت در منطقه پانتانال در برزیل. این پرنده به دلیل علاقه به محیط‌های گرم و مرطوب، در جنگل‌های آمازون بیشتر یافت می‌شود. متأسفانه، کاهش جمعیت این طوطی در نتیجه عواملی مانند تجارت در قفس، ساخت سدهای برق آبی، از بین رفتن جنگل‌ها و تغییرات زیست‌محیطی باعث شده که این گونه در معرض خطر انقراض قرار گیرد.

تغذیه طوطی ماکائو هایسینث

منقار محکم و بزرگ طوطی ماکائو هیاسینث به او این امکان را می‌دهد که دانه‌ها و مغزهایی با پوسته سخت را بشکند و مغز آن‌ها را مصرف کند. این طوطی قادر است حتی پوست نارگیل و فندق جنگلی را بشکند. این طوطی‌ها علاوه بر دانه‌ها، میوه‌ها، سبزیجات، حشرات و مخروط‌های درخت کاج را نیز می‌خورند. در اسارت، برای تشویق آن‌ها، می‌توان از آجیل و مغزها به عنوان تشویقی استفاده کرد تا طوطی انگیزه بیشتری برای یادگیری پیدا کند. همچنین می‌توان از پلت‌های مخصوص طوطی به عنوان مکمل غذایی استفاده کرد.

جفت‌گیری و تولیدمثل طوطی ماکائو هایسینث

طوطی‌های ماکائو در سن هفت سالگی به بلوغ می‌رسند و آماده جفت‌گیری می‌شوند. پس از جفت‌گیری، این طوطی‌ها لانه‌سازی خود را در شکاف‌های درختان آغاز می‌کنند. اگرچه لانه‌سازی در شاخه‌های درختان برای آن‌ها امن نیست و در معرض خطر حمله پرندگان دیگر یا حتی خزندگان مانند مارها قرار دارند. پس از جفت‌گیری، ماده طوطی 1 تا 2 تخم می‌گذارد و به مدت 28 روز روی تخم‌ها می‌خوابد. جوجه‌ها پس از بیرون آمدن از تخم تا سه ماهگی در لانه می‌مانند و تحت مراقبت مادر قرار دارند.

اگر شما در منزل از این طوطی نگهداری می‌کنید و طوطی شما به سن بلوغ رسیده است، پیشنهاد می‌شود هر چه سریع‌تر برایش جفت مناسبی تهیه کنید. به دلیل وضعیت انقراض این زیرگونه، کمک به تکثیر آن می‌تواند اثر مثبتی در حفظ این پرنده داشته باشد. انتخاب جفت برای طوطی‌های ماکائو کار دشواری است چرا که آن‌ها در انتخاب جفت خود دقت زیادی دارند و تنها زمانی که خود جفت را انتخاب کنند، جفت‌گیری موفق خواهد بود.

انتخاب جفت طوطی ماکائو آبی سنبلی

در روند انتخاب جفت برای طوطی ماکائو آبی سنبلی، شما به عنوان پرورش‌دهنده نقشی مهم دارید. پس از انتخاب جفت، باید آن‌ها را در دو قفس جداگانه در یک اتاق مشترک نگهداری کنید و فاصله مناسبی میان آن‌ها ایجاد کنید. در ابتدا ممکن است میان آن‌ها درگیری‌هایی به وجود آید که باید با نظارت شما، شرایط بهبود یابد. بعد از گذشت زمان و رسیدن به توافق، آن‌ها آماده جفت‌گیری خواهند بود و این فرآیند در فصل‌های بهار و پاییز بیشتر اتفاق می‌افتد.

جوجه‌کشی صنعتی از تخم نطفه‌دار طوطی ماکائو هایسینث

برای جوجه‌کشی صنعتی از تخم نطفه‌دار طوطی ماکائو هایسینث، شما به یک دستگاه جوجه‌کشی خانگی و تخم‌های نطفه‌دار نیاز دارید. در ابتدا دستگاه باید به طور کامل تنظیم شود (که به آن کالیبره کردن می‌گویند). سپس تخم‌ها در دستگاه قرار می‌گیرند و طی 25 روز، در دوره ستر، تخم‌ها به جوجه تبدیل می‌شوند. دما باید در این دوره بر روی 37.5 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 63 درصد تنظیم شود. بعد از این دوره، تخم‌ها به مرحله هچ منتقل می‌شوند و در روزهای پایانی باید دما و رطوبت تغییر کند. بعد از بیرون آمدن جوجه‌ها، از لامپ مادر برای گرم نگه داشتن آن‌ها استفاده می‌شود.

نگهداری از جوجه‌های ماکائو هایسینث مسئولیت بزرگی است و آن‌ها به تغذیه مکرر نیاز دارند. برای این کار باید از سرنگ مخصوص و سرلاک مناسب برای طوطی‌های سانان استفاده کنید و غذا را به طور صحیح در چینه‌دان جوجه طوطی قرار دهید.